787

تصوری که از روزهای بعد عمل داشتم خیلی متفاوت تر از چیزی بود که گذروندم.

قرار نبود گریه کنم، داروها رو فراموش کنم، در طی شبانه روز فقط چندساعت بخوابم

قرار بود خستگی ها رو بشورم ببرم و از فردا با انرژی برگردم سر کارم

اما مگه میشه مامان بزرگ بره و ما زندگی عادی داشته باشیم؟

هنوز نمیتونیم باورکنیم که باید بگیم خدابیامرز!

خیلی سخت گذشت اینقدر که حس میکنم به جای ۷ روز ۷ ماه گذشته...

اصلا روزهای قبل در نظرم خیلی دور میاد

اما مگه میشه زندگی رو متوقف کرد؟ 

از فردا همه باید زندگی عادی رو شروع کنیم بدون مامان بزرگ

+ میشه لطفا یه فاتحه بفرستین...