634

همین الان اول آذر شد ...

امروز یه خبر عجیب شنیدم. خیلی راحت سهمیه استعداد درخشان رو از دست

دادم! فقط به خاطر یه بدشانسی تو اعداد و ارقام!!!

وقتی شنیدم باورم نمیشد. مطمئنم قیافه م اینقدر داغون بود که مسئول امور

آموزشی گفت خانوم ".." شما بدون اون سهمیه هم میتونی قبول بشی. ولی من

اون لحظه فقط به امید بزرگی که از دست رفته بود فکرمیکردم. ویبریو تا

فهمید اول گفت تو از اولم نیازی نداشتی الانم نباید بهش فکرکنی اما خودش

هم طاقت نیاورد و زنگ زد تا پیگیری کنه. اما میدونم که دیگه تقریبا محاله...

این بغض لعنتی چسبیده بود گوشه گلوم و نمیذاشت حرف بزنم فقط آروم

گفتم دوساله ببندم؟ جدی گفت نه تو بدون اون شرایط هم میتونی ...

+ برگشتم خونه سعی کردم آروم باشم و به مامان توضیح بدم اما بازم همون

  بغض لعنتی... حتی الان هم هست. اما من کوتاه نمیام. نشستم با خودم فکر

  کردم دیدم نمیشه من نمیتونم راحت بیخیال آرزوهام بشم بیخیال هدفم بشم

   پس فقط یه راه باقی میمونه اونم تلاش بیشتر و اراده قوی تر... 

   من بهترین نتیجه رو میگیرم حتی بدون اون شانس بزرگ ...