1076

زندگی کم کم داره به شکل روتین خودش برمیگرده

فقط متفاوت تر از چیزی که تو ایران تجربه می کردم

مسئولیت زندگی تمام قد با خودم

حواسم به غذا خوردن و رسیدگی به خودم باشه، لباس های تمیز

و اتو زده، مواد غذایی تو یخچال و لیست خرید و درکنار این ها

پروژه ای که باید انتخاب کنم...

کارهای مربوط به خونه با اینکه جذاب و کمی خسته کننده است

اما تقریبا همه رو آخرهفته انجام میدم...

تفریح و گردش هم که به لطف دوستان جدید حتما تو برنامه های

آخرهفته هست فقط تنها نکته مثبت این هفته نسبت به قبلی این

بود که دوستان همه هوشیار بودن!

یکی از چالش های هفته که گذشت بحث اصلی با استاد جنتلمن

بود... حقیقتا که خوب اسمی براش انتخاب کردم چون تو این

مدت تاکیدش روی این بوده که کاری رو انجام بدیم که مناسب

تو باشه و من از این بابت هم خوشحالم هم ممنون

چون بالاخره کسی که متفاوت وارد شده منم اما این آدم حواسش

هست و امیدوارم تا آخر با همین فرمون پیش بریم...

اینقدر دوستان ایرانی اطراف زیادن که تو این مدت بارها تونستم

با زبون شیرین فارسی مشورت بگیرم و از هرکدوم یه نکته و پند

آویزه گوشم کنه تا راه پیش رو راحت تر و هموارتر بشه...

‌

مهم ترین دغدغه بعد از مسائل مربوط به پروژه، تفاوت فکری که

بین من و محیط اطرافم وجود داره... با مامان و دوستی حرف

میزنم و با استادخان هم همینطور...

دوستان اطرافم همه رعایت میکنن اما یه جاهایی هم واقعا درکی

از شرایط ندارن... تمام تلاشم این که دوستی ها رو حفظ کنم اما

چارچوب های خودم رو نگه دارم...

به قول استادخان هنوز زود برای شناختن آدم ها اما هستن بچه

هایی که بیشتر حواسشون بهم هست و این دلگرمی میکنه...

‌